Укинч
Мен эслабХаёлим етмас, ўйлаб.Айланар савол тинмай –Нима гуноҳим, қани хатойим?Не эди айбим?Кўз олдимдан ҳеч кетмасОхирги сўзинг.Билгин, ўзгалар фикри афзал,Муҳим деганинг,Ғийбатли сўзга таслим бўлганинг.
Н а қ о р а тХаёлимда сен фақат,Қайда бўлсам,Худди кимдир исминг айтар.Бу овоз, гўзал сўзлар,Сенинг кулгинг кетмас ҳечам.
Йўқ, бу ёшЎзимни оқлаш ёки олдингдаРаҳм-шафқат уйғотиш эмас,Сенсиз бу ҳаёт менга қизиқмас.Аниқ биламан шуни,Юрагим энди сендан ўзганиҲечам чиндан сева олмайди,Сева олмайди, ўйламайди ҳам.
Н а қ о р а тХаёлимда сен фақат,Қайда бўлсам,Худди кимдир исминг айтар.Бу овоз, гўзал сўзлар,Сенинг кулгинг кетмас ҳечам.