Fotia (Φωτιά)
Φωτιά θα βάλω στα σεντόνιαπου κοιμηθήκαμ’ αγκαλιάνα βρούν της νύχτας τα τελώνιααποκαΐ αποκαΐδια τα φιλιά.
Θα βάψω μαύρους τους καθρέφτεςστο ίδιο χρώμα την καρδιάμετά θα φύγω σαν τους κλέφτεςκαι θα σ’ αφή και θα σ’ αφήσω τα κλειδιά.
Μπορεί να βγω να ζητιανέψωσε ξένα χείλη το φιλίσε κάποια αγάπη να πιστέψωκι ας ξέρω πως, κι ας ξέρω πως δεν ωφελεί.
Φωτιά θα βάλω στα φεγγάριαπου τα κοιτάζαμε μαζίόταν χωρίζουν τα ζευγάριαένας πεθαίνει, ένας πεθαίνει ο άλλος ζει.
Θα πέφτει κόκκινο το χιόνιπάνω σε δρόμους τ’ ουρανούκι έτσι καθώς θα ξημερώνειθα σε μισή θα σε μισήσω με το νου.
Μπορεί να βγω να ζητιανέψωσε ξένα χείλη το φιλίσε κάποια αγάπη να πιστέψωκι ας ξέρω πως, κι ας ξέρω πως δεν ωφελεί.