Królowa
Pomiędzy cieniem i oddechem świecSwą tajemnicę ona karmi cicho i chowa się, się, się...W ogrodach świeżo znalezionych prawdWśród głosów co prowadzą myśli iNie dają spać, spać, spać...
Co wieczór kąpie się we własnej krwiŚwiat przeklinając albo modląc się do cieniaNiezłomna przędzie ciszę albo żyćGdzie głosy kreślą ścieżki przeznaczenia
U źródła prawdy klęczy w chorym śnieŁapczywie pijąc z niego coraz więcejUcieka od nas nie słuchając słówI jęczy pod nią coraz cieńszy lódA wokół coraz goręcej, goręcej, goręcej...
Silna jak anioł obłoki tnę- A jeszcze nie znasz mocy skrzydeł, które ja ci damGdy przepowiednia wypełnia Się- Choć już przeczuwasz kolor ich i kształtKiedy milczenie zabija strach- Tak mało wiesz chociaż stoisz z podniesioną głowąKrólowa ciszy to nowa ja!- Jak smakuje Twoja krew Królowo?
A jeszcze nie znasz mocy skrzydeł, które ja ci damChoć już przeczuwasz kolor ich i kształtTak mało wiesz chociaż stoisz z podniesioną głowąJak smakuje Twoja krew Królowo?