O Ve Ben
Güneş vurunca denizeParlayan taşlar gibi ışıl ışıl gözlerin derin derinAklımdan geçenleri okur ama konuşmazAnlar halimden gülerken erir içim
Uzun zamandır huzur ararkenAşka artık inanmazkenSözlerim hep yalanken
Ne kimseyi görüyor gözlerimNe direniyor ruhumAnladım halinden Yunus’un
Pişman olmamak içinÇok geç kalmamak içinKim ne derse desin bizim için
O ve ben birbirimiziHep kollarız kalplerimiziİçimizde rüzgar eserAyıramaz ellerimizi