H Ptwsi
Στα παράξενα όνειρά μουαλεξίπτωτο φοράωσαν χρυσόσκονη κλεμμένηστον αέρα με σκορπάω.
Ένα μάτι θηλυκόδε δακρύζει να με σώσεικι είναι ελεύθερη και κρύακι αχαλίνωτη η πτώση.
Δεν υπάρχει γυρισμός,όλοι τρέχουν κι εγώ μέσαμε ξεγέλασε ξανάη ανάμνηση η μπαμπέσα.
Το `80 μ' έχει αφήσειτη φωτιά να ξανανάψω,τις παλιές εκείνες μνήμεςμάλλον πρέπει να τις κάψω.
Κι εκείνο το φιλίένα άγγιγμα με ρίγοςτόσα χρόνια μακριάο καιρός φαίνεται λίγος.
Τότε το γλυκό μεθύσιήταν κάτι σαν αστείοτώρα όλα σκοτεινάκι ένα λίκνισμα γελοίο.
Το βυνίλιο ξεθωριάζεικαι χαϊδεύω τις στροφές τουδάσκαλος ο χρόνοςκαι ανίερες οι ουλές του.
Ξένος παρατηρητήςλέω πια πως δε φοβάμαιμα τα λάθη σαν ταινίαμπρος στα μάτια μου περνάνε.
Τις φωνές από τα λάθηκάποιος πρέπει να φιμώσεικι είναι ελεύθερη και κρύακι αχαλίνωτη η πτώση.
Να μαι μόνος μεθυσμένος πάλινα ονειροπολώμε ναυάγια αναμνήσεωνφτιαγμένα από φελλό.
Τι να φταίω που γεννήθηκααγόρι με φτεράκαι το κάθε υγρό όνειρό μουμένει δε με διαπερνά
Και χαζεύοντας τον batmanτον coyot και τον ten tenδιαπιστώνω πως δεν είμαιμε τους δε ούτε με τους μεν
κι ονειρεύομαι στον δρόμοκάτι πράγματα μικράπου ο ήλιος τα γεμίζειμε μια δύσκολη ομορφιά.
Α! Α! Α! Άνοιξε τα μάτια σουμάζεψ' τα κι ένωσε τα κομμάτια σου.Μπορείς ακόμα
Βγες από το ψυχοφθόροτέλμα κι όρμα.Αναζήτησε το σοκπου θα σε βγάλει από το κώμα.
Βάλε σε μια σειράτα πράγματα μεσ' στο κεφάλι σουποτέ δεν είναι αργάγια να πιστέψεις στις δυνάμεις σου.
Εσύ είσαι ο μόνος που μπορείνα σε σώσει...Να δώσει ένα τέρμα σ' αυτήτην καταραμένη πτώση!
Τις φωνές από τα λάθηκάποιος πρέπει να φιμώσεικι είναι ελεύθερη και κρύακι αχαλίνωτη η πτώση.