Tilefonise Mou | Τηλεφώνησε μου
Κάθε μέρα που περνάειξυραφιά με διαπερνάει η κατάθλιψησ” άδειους δρόμους που έχω μπλέξειγράφετε παντού η λέξη εγκατάλειψηΤα έργα της φυγής σου σε επανάληψηπου είσαι μια συγνώμη να μου πεις
Τηλεφώνησε μου μην αργείςότι αληθινό σου κι αν μου πειςσαν το ρούχο σε γυμνό κορμίθα πιάσει τόποΤηλεφώνησε μου βρες καιρόδεν αντέχω άλλο δεν μπορώστο δωμάτιο μου η σιωπή σου κάνει κρότο!
Κάθε μέρα που περνάεισαν εχθρός μου με νικάει, απελπίζομαι…ήρθε κι άλλη μια Δευτέρακαι σαν φύλλο στον αέρα στροβιλίζομαιΣαν λίμνη μου την καίνε εξατμίζομαιπου είσαι να σωθώ απ’όλα αυτά
Τηλεφώνησε μου μην αργείςότι αληθινό σου κι αν μου πειςσαν το ρούχο σε γυμνό κορμίθα πιάσει τόποΤηλεφώνησε μου βρες καιρόδεν αντέχω άλλο δεν μπορώστο δωμάτιο μου η σιωπή σου κάνει κρότο!