Αχ!
Αχ και να γινόμουν δάκρυστων ματιών σου κάποια άκρηκι όταν κλαις εγώ με χάδιανα σου τραγουδώ τα βράδια.
Αχ και να `μουνα αηδόνινα μη νιώθεις, φως μου, μόνη.Στο δεντρί σου να πατάωκαι για μας να κελαηδάω.
Αχ, μικρή μου πεταλούδα,του κορμιού σου τα βελούδανα μπορούσα να φιλήσω,στην καρδιά μου να σε κλείσω.
Αχ αχ αχ, τι σου χρωστάωαχ αχ αχ να σ’ αγαπάω;Πάρ’ τη λύπη μου και ρίξ’ τη μέσα στο γιαλό.Αχ αχ αχ, τι σου χρωστάωαχ αχ αχ να σ’ αγαπάω;Έλα στα κρυφά τη νύχτα λίγο να σε δω.
Αχ και να `μουν βοτσαλάκιστο δικό σου το νησάκι,στο ένα χέρι να με κλείνειςπου νερό τη μέρα πίνεις.
Αχ και να γινόμουν ήλιοςστα μαλλιά σου πάνω φίλος,ένα άσπρο λουλουδάκιτης ψυχούλας μου μεράκι.