ŠtoŠto mi sad prošlost spominješZar malo to jeSamo navuci zavjeseCrne boje
Ni riječ a ni glasI ništa od nasSve su godine kriveAl naši snovi pod istim krovom ne žive
Još uvijek zbog tebe hodam po stakluKo da ludu glavu zaustaviKo te je doveo meni baš takvuDa te srce kao nikog zavoliSvoj ću za život za života zbog tebe prevariti
ŠutimKad slučajno te vidimNegdje na uliciA lice bih prepoznao tvojeKo kamen u bujici
Dlaczego ?Dlaczego mi teraz przeszłość wspominaszCzy to mało ?Wystarczy opuścić zasłonyZdjąć czarne.
Bez słowa i dźwiękuI nic od nasTo lata są winneLecz nasze marzenia nie żyją pod jednym dachem
Ponieważ obok ciebie ciągle chodzę po szkleKto zatrzyma tego szaleńcaKto przywiódł ciebie do mnie jeśli nie toŻe w sercu kocham cię jak niktPonieważ przez ciebie oszukuję życie a ja chcę żyć.
Jestem cisząKiedy widzę cię przypadkiemGdzieś na ulicyRozpoznam twoją twarzJak kamień w strumyku.