Εκείνο Το Καλοκαίρι (Δευτερη Ιστοριά)
Θυμάσαι εκείνη το βράδυ που έβρεχε και με συνάντησες?ακόμα και αν είμαι μούσκεμα και τρέχω,όταν είμαι μαζί σου μ'αρέσει.
Ψηλά στον εκτυφλωτικό λαμπερό ουρανό,όλα τα αστέρια έπεφταν βροχή πάνω σου (ναι έτσι είσαι)και εγώ έβλεπα μόνο εσένα,τότε είχα απορροφηθεί απο σένα
Έη,γεία σου ,θυμάσαι?τις αναμνήσεις που φτιάξαμε εκείνο το καλοκαίρι?Έη,γεία σου,εγώ εβλεπά μόνο εσένα,για εσένα τι είδους ανάμνηση να είμαι εγω άραγε?εη, γειά σου
Κάτω απο τον καυτό ουρανό,είσαι σαν ένα δροσερό αεράκιαν και δεν είσαι δίπλα μου, σαν μια ζεστή ομίχληκάνεις τις άκρες των χειλιών μου να σηκωθούν,όσο μπορούνταρακουνάς την ήσυχη καρδιά μου
Στην αναπνοή που είναι αναμεμειγμενη με την βροχή,ζαλίστηκαακόμα το άρωμα της βροχής παραμένει και με κάνει να σε θυμάμαι
Έη,γεία σου ,θυμάσαι?τις αναμνήσεις που φτιάξαμε εκείνο το καλοκαίρι?Έη,γεία σου,εγώ εβλεπά μόνο εσένα,για εσένα τι είδους ανάμνηση να είμαι εγω άραγε?εη γειά σου
Σαν ένα δώρο, η βροή ήρθε σε μένα με προσδοκίεςείμασταν χρωματισμένοι,μαζί γελώντας, αυτη η γλυκιάφαντασία που ονειρεύτηκα και αυτη η εξαπλωμένη όμορφηασταματητη καρδιάτι σημασία έχουν για σένα?κάποιες φορές ήμουν μόνος και άφωνος απο την σιωπήμε γέμισες με ευτυχίαμε έλουσες , καθιερωσες τον εαυτό σου σαν ανάμνηση
Καθώς περνούν οι εποχές γίνεται ξεκάθαρηη αναμνηση μου πως μου αρέσεις, είναι σαν ένα όνειροκαι σε καλεί
Γειά σου, που να είσαι?εκεινο το καλοκαίρι με ποιον να είσαι?εη,γειά σου θυμάσαι?τις αναμνήσεις που φτιάξαμε εκείνο το καλοκαίριΈη,γεία σου,εγώ εβλεπά μόνο εσένα,για εσένα τι είδους ανάμνηση να είμαι εγω άραγε?εη γειά σου