Pregomesh (прегомеш)
Ել ու թող իմանա աշխարհը,Որ արդար է քո ճանապարհը,Ել ու թող, որ ազնիվ կռիվդ,Երկնքում հաստատի պատիվդ:
Պռե՛գոմեշԱ՛ռ հա՛ գոմեշՊռե՛րե՛ գոմեշԱ՛ռ հա՛ գոմեշՏա՛ր հա՛ գոմեշՊռե՛րե՛ գոմեշ
Նա անհնազանդ է ու քար,Աչքերում ապրում է լուռ պայքար,Կյանքը հողի հետ մենամարտ,Հաղթահարում է իր հոգով անպարտ:
Մեկն է բնության օրենքըԿամքն ուժեղ գտնում է ելքըՈւ շարունակում տալ սերունդներ,Մեկն է բնության պահանջը,Որ մտքից հանի նահանջըՉի կարող երբեք նա հանձնվել...
Ել ու թող իմանա աշխարհը,Որ արդար է քո ճանապարհը,Ել ու թող, որ ազնիվ կռիվդ,Երկնքում հաստատի պատիվդ:
Պռե՛գոմեշԱ՛ռ հա՛ գոմեշՊռե՛րե՛ գոմեշԱ՛ռ հա՛ գոմեշՏա՛ր հա՛ գոմեշՊռե՛րե՛ գոմեշ
Ցավն են անցկացնում դանդաղՍարերից հոսող ջրերը պաղ,Տաք արյունը գույնն է բախտիԲռնած ուղիդ ոչինչ էլ չի խախտի...