Τις Βροχερές Μέρες
Όταν ο κόσμος σκοτεινιάζεικαι βρέχει σιωπηλάπάντα είναι το ίδιο
Ακόμα και σήμερα ,αννελιπώςδεν μπορώ να ξεφύγωαπο τις σκέψεις σου
Τώρατο ξέρω πως είναι το τέλος αλλατο ξέρω πως είναι ανόητο αλλατο ξέρω πως δεν είναι αυτό αλλαΕίναι κρίμα πουδεν μπόρεσα να σε κρατήσω λόγω της περηφάνιας μου
Τις βροχερές μέρες έρχεσαι και με βρίσκειςκαι με βασανίζεις όλη νύχταόταν η βροχή σταματά ,την ακολουθείς και εσύαπαλά λίγο-λίγο θα σταματήσεις και συ
Μάλλον είμαι μεθυσμένος,πρέπει να σταματήσω να πίνωαφού η βροχή πέφτει,είναι σαν να πέφτω και εγωδεν είναι επειδη μου λείπεις ή κάτι τέτοιοαπλά οι στιγμές μας ήταν λίγο κοφτερέςαν είναι μια απο τις μέρες που σου άρεσανανοίγω τις ακόμα πολύ νωπές αναμνήσειςβάζω επίτηδες το πόδι μου στην παγίδα των αναμνήσεωνδεν παλευώ να ξεφύγω
Τώρασε έχω σβήσει αλλάτα έχω όλα αδειάσει αλλάόταν βρέχει και πάλιόλες οι αναμνήσεις σου που είχα κρύψει με δυσκολίαπάλι γυρνούν και με ψάχνουν
Τις βροχερές μέρες έρχεσαι και με βρίσκειςκαι με βασανίζεις όλη νύχταόταν η βροχή σταματά ,την ακολουθείς και εσύαπαλά λίγο-λίγο θα σταματήσεις και συ
Τώρα δεν υπάρχει πια δρόμος για να γυρίσω σε σενα αλλάτώρα σε βλέπω ευτυχισμένηθα προσπαθήσω να χαμογελάσω και εγώ ,αφού εγώήμουν αδύναμος και δεν μπορούσα να σε κρατήσω.
Τις βροχερές μέρες έρχεσαι και με βρίσκειςκαι με βασανίζεις όλη νύχταόταν η βροχή σταματά ,την ακολουθείς και εσύαπαλά λίγο-λίγο θα σταματήσεις και συ
Αφού εχει έρθει ήδη το τέλος,τι να κάνω?μετανιώνω αργοπορημένα σαν ένας τρελόςαφού η βροχή πάντα πέφτει,θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεταικαι όταν σταματήσει ,θα σταματήσω και εγώ
αφού η βροχή πάντα πέφτει,θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεταικαι όταν σταματήσει ,θα σταματήσω και εγώ