Tilefono (Τηλέφωνο)
Ν’ άνοιγα τα μάτια λίγοκαι να σ’ έβλεπα εδώκουράστηκα μονάχη να `μαισ’ ένα γκρίζο όνειροναυάγησα στη θύμησή σουδεν έχω άλλη αντοχήσκιές κι αρώματα δικά σουγεμάτη όλη μου η ζωή.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνειςούτε και για μένανε ρωτάςλες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγειςτα όνειρά μου καις και τα σκορπάςκαλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Τα χίλια φώτα της ματιάς σουπάλι απόψε νοσταλγώστιχάκια γράφω εγώ για `σέναμόνο έτσι σου μιλώόλα γύρω σε θυμίζουνμα δεν είσαι πουθενάοι σκέψεις μου σε ζωγραφίζουνμ’ αρρωσταίνει η μοναξιά.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνειςούτε και για μένανε ρωτάςλες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγειςτα όνειρά μου καις και τα σκορπάςκαλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνειςούτε και για μένανε ρωτάςλες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγειςτα όνειρά μου καις και τα σκορπάς.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνειςούτε και για μένανε ρωτάςλες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγειςτα όνειρά μου καις και τα σκορπάςκαλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.