Aiteds eparapetanen | Αϊτέντς επαραπέτανεν
Αητέντς' επαραπέτανενΨηλά 'ς σα επουράνιαούϊ αμάν, αμάν.
Είσεν τσιαγκία κόκκιναΚαι το κουδούκ' νατ' μαύρονούϊ αμάν, αμάν.
Εκράτ' νεν και 'ς σα κάρτσια τουΠαλληκαρί' βρασιόναςούϊ αμάν, αμάν.
Αητέ μ' για δός μ' ας σο κρατείςΓια πε με όθεν κείταιούϊ αμάν, αμάν.
Ας' σο κρατώ 'κι δίγω σεΑρ' όθεν κείται λέγωούϊ αμάν, αμάν.
Ακεί 'ς 'σο πέραν το ρασίνΣο'πέραν κιαν τ' ελάτιαούϊ αμάν, αμάν.
Μαύρα πουλία τρωγν' ατονΚαι άσπρα τριγυρίσκουνούϊ αμάν, αμάν.
'Σ σην θάλασσαν κολυμπετήςσ' ομάλια πεχληβάνοςούϊ αμάν, αμάν.
'Σ σον πόλεμον τραντέλλεναςΤου Πόντου παλληκάριούϊ ναϊλιε 'μεν ντο θα 'ίνουμε.