Elisabet og Elinborg
Lítla søta Elinborg við sóljugulum hárihon syngur og hon dansar fríttog frøist nú um várið.Hon spælir sær við blómurnarhon elskar vakrar litirsum ein føgur sóljudrotningí grasinum hon situr.
Elisabet Maria við vøkrum, bláum eygumhon málar vakrar málningarvið gulum og við reyðum.Hon málar allar litirnar,sum dagurin man eiga,sum ein føgur stjørnusólElisabet Maria.
Brátt so verður friðarligtog fuglaveingir hvílasólin bjarta svevur nú,og mánin fer at skína.Tá fara tær til pápa sínsum søgur veit at sigaog nú svevur lítla Elinborgog Elisabet Maria.