Μαύρο
Το χρώμα της καρδιάς μου είναι μαύροκάηκε έτσι απλάσε κάθε ευκαιρία σπάω γυαλιάκοιτώ τα ματωμένα χέρια μου,γιατί είμαι έτσι,γιατί?
Το χαμογελό σου είναι λαμπερός χρυσόςαλλα τα λόγια σου είναι τόσο ψυχράόσο πας και μου μοιάζεις περισσότερομερικες φορές είναι σαν με κυνηγά το κάρμα
το αληθινό όνομα της αγάπης είναι σίγουρα μίσοςη ελπίδα είναι ο γονιός της αποτυχίας και της απελπισίαςη σκια που σκίαζε το προσωπό μουδεν ήξερα ότι δημιουργήθηκε απο το φως που ονομάζεται εσύ
Αναμεσά μας ο χρόνος έχει σταματήσει εδω και πολύ καιρόπάντα η παρεξήγηση είναι η αιτία του πόνουούτε εγώ ξέρωήλπιζα να με καταλάβειςαλλα αυτό ήταν μια παρεξήγηση
Οι άνθρωποι προσπαθούννα γελούν για να κρύψουν την αλήθειασαν να είνια χαρούμενοιενω κρύβονται μέσα στο ψέμαπου ονομάζεται αγάπησαν να είναι αιώνιο
Το χρώμα του μελαγχολικού μου κόσμου είναι μαυροη αρχη και το τέλοςαλλάζουν σε μαυρο και άσπροσυχνα οι άνθρωποι είναι ύπουλοικαι έχουν παραισθήσειςαλήθεια γιατί είμαι έτσι,γιατί?
Αυτά τα χείλη είναι κατακόκκινακόκκινα σαν το ψέμαόσο προχωράμε,η γλώσσα μεταξύ μαςδεν ταιριάζει χρωματικά
το αληθινό όνομα της αγάπης είναι σίγουρα μίσοςη ελπίδα είναι ο γονιός της αποτυχίας και της απελπισίαςη σκια που σκίαζε το προσωπό μουδεν ήξερα ότι δημιουργήθηκε απο το φως που ονομάζεται εσύ
Σε συνάντησα και αυτό πουέμεινε ήταν η αγωνίακαθε μέρα είνια μια σειρά αποδυσκολίες και τεσττώρα τραγουδώ για χωρισμό ,μια εξομολόγηση για σένααυτή είναι η τελευταία μου εξομολόγηση
Οι άνθρωποι προσπαθούν να γελούν για να κρύψουν την αλήθειασαν να είνια χαρούμενοι ενω κρύβονται μέσα στο ψέμαπου ονομάζεται αγάπη σαν να είναι αιώνιο
Κάποια μέρα όταν θα είμαι στο τέλος του κόσμου μοναχός μουμπορεί και να σε νοσταλγήσω ναικάποια μέρα που θα έχω εξημερωθεί στο τέλος της θλίψηςδεν ξέρω ίσως στο τέλος και να το μετανιώσω
Γυρίζω πίσωστο δρόμο που ήρθα,μαύροτο ζεστό μας\καλοκαίρι,συνέβει πολύ καιρό πριν
Ξεθωριάσου