Τα πράγματά σου αγγίζω και ταυτίζομαιτα βλέπω τα κρατάω και φανατίζομαικι όλο σε σκέφτομαι και βασανίζομαι
Γιατί μου λείπεις, μου λείπεις, μου λείπειςκαι πάω να τρελαθώγιατί σε χάνω, κι αρχίζω να χάνωτελείως τον έλεγχοκι όπου και να ‘μαι, θυμάμαι πως θα ‘μαιγια σένα μια ανάμνησηκαι με τρελαίνεις καθώς επιμένειςσε τούτη την άρνηση
Τα ρούχα σου φοράω και σε αισθάνομαικαι στη μεριά του κρεβατιού σου κάθομαισε ονειρεύομαι και τότε χάνομαι
Senin eşyalarına sarılıyorum onları kimliklendiriyorumOnlara bakıyor, tutuyor ve bağlanıyorumSürekli seni düşünüyorum, işkence çekiyorum
Çünkü seni özlüyorum seni özlüyorum seni özlüyorumÇıldıracağımÇünkü seni kaybediyorum, kaybetmeye başlıyorumTümüyle kontrolümüNerede olursam olayım, hatırlıyorum senin içinBir anı olduğumuVe beni delirtiyorsun ısrar ederekBu inkarda
Senin giysilerini giyiyorum ve seni hissediyorumYatağın senin olan tarafında oturuyorumSeni hayal ediyorum işte o zaman kayboluyorum