İstasyon İnsanları
Ruhi'dir benim adım, hiç çıkamam evimdenDostlar uydururum hayali, mutluyumdur bu yüzdenBir çiçek dürbününden insanlara bakarkenBir gün bir istasyon gördüm trenleri gecikenYolcular ellerinde tek gidişlik bir biletHenüz bilmeseler de hayat bundan ibaret
İstasyon insanları burdalar tesadüfenAynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden
Eskiden, çok eskiden, ben daha çok küçükkenHenüz Cennet Plajı otopark olmamışkenMercanların arasında küçük balıklar vardıEn güzelleri el boyunda kavuniçi olanlardıBir gün bir rüya gördüm o kavuniçi balık benmişimBüyümem beklenmeden afiyetle yenmişimİstasyon insanları burdalar tesadüfenAynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden
Ruhi'dir benim adım, bir sırrım var saklarımAma görünce anlarsınızYalnız dikkat acımayınAcınmak canımı en çok acıtandır