Evli, mutlu, çocuklu
Fırtına öncesi veda busesiGönlümün menzilinde aklın gölgesiAyrılık yüzünden kırdım herkesiŞeytanın bacağını kıramıyorum
Beni mi buldu şansın böylesiYemin bozuyorum her pazartesiAyrılık yüzünden kırdım herkesiHayatın akışına uyamıyorum
Üzenler hep seviliyorSevenler hep üzülüyorAşka inancım azalıyorE git gide hevesim kaçıyorKimler kimler yuva kuruyorBen niye kuramıyorum
Yazgımla kanlı bıçaklıKalbim hep alacaklıHayalim üç kelime o da şöyle;Evli, mutlu, çocuklu