Opos | Όπως
Αρχίσανε να πέφτουν γράμματακι ο κόσμος έχει σηκωθείΚοίτα με πες μου το κατάματαπως η αγάπη μας δε ζει
Όπως φυσάει έξω ο βοριάςέτσι κι εσύ που πια δε μ’ αγαπάςμε κομματιάζεις και με τυραννάςσαν φύλλο μες στο δρόμο με πετάς
Έφυγε άραγε ξεχάστηκεή μένει σ’ άλλη γειτονιάΜην κάνεις πίσω δε χρειάζεταιΤώρα για μένα είναι αργά
Έφυγε άραγε ξεχάστηκεή μένει σ’ άλλη γειτονιάΜην κάνεις πίσω δε χρειάζεταιΤώρα για μένα είναι αργά
Όπως φυσάει έξω ο βοριάςέτσι κι εσύ που πια δε μ’ αγαπάςμε κομματιάζεις με τυραννάςσαν φύλλο μες στο δρόμο με πετάς