Πήρα τη μορφή σου, κι έφυγα ξανάμε τη θύμησή σου βόλτα στα στενάφίλησα τα μαύρα τα σγουρά μαλλιάκι ένιωσα τον πόνο να με τυραννά
Δεν σε χρειάζομαι, δεν σε χρειάζομαιθέλω μονάχος τα φανάρια να περνώΔεν σε χρειάζομαι, κι ούτε που νοιάζομαισε ποιο σοκάκι θα με βρει το πρωινό
Τώρα σου μιλάω κι είσαι μακριάθέλω να σ' αγγίξω μόνο μια φοράνα ξαναγυρίσεις να σε δω ξανάνα 'χω τη φωνή σου να μου τραγουδά
Δεν σε χρειάζομαι...
Fiksova figuren tende dhe ika perseri,me kujtimin tend u enda neper rrugica,u mora ere flokeve te zeza kacurrela dhee lashe dhimbjen te me torturonte mua.
Nuk kam nevoje per ty, nuk kam…dua te kaloj i vetem neper semaforeNuk kam nevoje per ty dhe s’dua t’ja dise ne cilen rrugice drita e mengjesit do te me gjeje mua.
Tani po flas per ty e ti je shume largdoja te te prekja ty dhe nje here te vetmenese do te kthehesha te te shihja ty perserite degjoja dhe njehere zerin tend te kendonte per mua…