Spasmena Kommatia Tis Kardias | Σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς
Γυάλινη εσύ κι όπως πέρναγες την πόρταΚι όπως έφευγες στα φώτα έσπασε η ζωήΚι όπως τα γυαλιά πέφτανε στο πάτωμά μουΜνήμες κι όνειρα δικά μου κρύσταλλα αδειανά
Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάςΤα ξανακολλάωΚοίταξέ με πως μπορώΑπ’ το ελάχιστο που άφησες για μαςΠάλι σ’ αγαπάωΠόσο αχ πόσο σ’ αγαπώ
Δεν κολλάει πια όταν σπάσει λες το γυαλίΔεν κολλάει πια ουτ’ ο γκρεμός ούτε η φυγήΜα όποιος αγαπά δεν έχει άλλη επιλογήΤα συντρίμμια σου εγώ τα ενώνω για ζωή
Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάςΤα ξανακολλάωΚοίταξέ με πως μπορώΑπ’ το ελάχιστο που άφησες για μαςΠάλι σ’ αγαπάωΚαι μαζί σου ζω πόσο σ’ αγαπάω
Γυάλινη εσύ τόσο ξένη από μέναΟύτε άφησες το βλέμμα ένα αντίο να πειΚι έμεινα εκεί στο σπασμένο μας τον κόσμοΝα μαζεύω λύπες μόνο κάτι να σωθεί
Δεν κολλάει πια όταν σπάσει λες το γυαλίΔεν κολλάει πια ουτ’ ο γκρεμός ούτε η φυγήΜα όποιος αγαπά δεν έχει άλλη επιλογήΤα συντρίμμια σου εγώ τα ενώνω για ζωή
Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάςΤα ξανακολλάωΚοίταξέ με πως μπορώΑπ’ το ελάχιστο που άφησες για μαςΠάλι σ’ αγαπάωΚαι μαζί σου ζω πόσο σ’ αγαπάω (χ2)