Oneiro (Όνειρο)
Η σκιά μου κι εγώκι ένα τρένο η ζωήνα μη πιάνει σταθμόχωρίς σκοπό,μακρύ ταξίδιΠικρή μοναξιά μέχρι που΄ρθες εσύσαν μια λάμψη αστραπής τη νύχτακι έγινες ζωή μου
Ήσουν αναμνήσεις από το μέλλονπροτού μια μέρα σε γνωρίσω
Πέρασα δρόμους μες στη φωτιά για τ΄όνειροπόδια γυμνά στ΄αγκάθια με πήγαν στ΄όνειρομάτωσα η ελπίδα μη χαθείδίψα κι εσύ στα χείλια δροσιά σαν όνειρο
Αναμμένο κερί κι ας φυσούσε βοριάςσαν λουλούδι εγώ μες στο χιόνι να παγώνειγιατί μη ρωτάς,έτσι είναι η ζωήποιος σε ποιόν χρωστάειτης μοίρας είναι αυτά γραμμένα
Πέρασα δρόμους μες στη φωτιά για τ΄όνειροπόδια γυμνά στ΄αγκάθια με πήγαν στ΄όνειροόλα τα θυμάμαι πριν το πρώτο μας φιλίδύναμη η πίστη της ψυχής η προσευχή