Sto Fanari | Στο φανάρι
Δεν το περιμενα ποτε πως θα ερχοταν η στιγμηπου θα στηνοσουν στο φαναρι διπλα με καποιον αλλονΑναθεμα σεΣτο καθισμα του να 'χεις γυρει να χαϊδεψει με στοργητα ιδια μαλλια που ειχα κλαψει πανω τουςΔεν με λυπασαι
Να μην γυρισεις να κοιταξειςδιπλα ..σε παρακαλωκαταστρεφομαι και κλαιω την ζωη μουκι οτι ωραιο ειχαμε ζησειθα μπορουσες να διαλυσειςμε ενα βλεμμα.
Δεν το περιμενα ποτε ποτε πως θα ερχοταν η στιγμηπου τοσο διπλα θα ησουν κι ομως τοσο μακρια μουΔικαιωμα σου..Μα πριν αναψει το φαναρι και χαθουμε στην βροχηπαραθυρο ανοιξε να μπει και στο δικο μου το αρωμα σου
Να μην γυρισεις να κοιταξειςδιπλα ..σε παρακαλωκαταστρεφομαι και κλαιω την ζωη μουκι οτι ωραιο ειχαμε ζησειθα μπορουσες να διαλυσειςμε ενα βλεμμα