Po po zimia pou pathame | Πω πω ζημιά που πάθαμε
Πω πω Ζημιά που πάθαμεκαι με Δημοκρατίανα φάμε τέτοιο μάντρωμακαι τέρμα το ξεφάντωμα,τέρμα και στην πρωία.
Βρε, πώς μαντρωθήκαμεκαι σε νταλγκάδες μπήκαμε.
Και πώς ν’ αλλάξουμε σκοπόαπ’ το `να βράδυ στ’ άλλο.
Αθήνα μου ξενύχτισσακαι στη ζωή αλήτισσα,πες μου, πώς θα τη βγάλω.
Βρε, πώς μαντρωθήκαμεκαι σε νταλγκάδες μπήκαμε.
Κι αυτοί που λεν τα καύσιμαπως είναι η αιτία,το μέτρο τούτο το σκληρόείναι λιγάκι πονηρό,είναι και αδικία.
Βρε, πώς μαντρωθήκαμεκαι σε νταλγκάδες μπήκαμε.
Είναι βραχνάς το μάντρωμα,που μπήκε στην καρδιά μαςμα πώς να γίνει, δηλαδή,αφού μια ολόκληρη ζωήη νύχτα είναι δικιά μας.