Kathe nikta | Κάθε νύχτα
Κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύμε την πίκρα τη ζωή μου ζωγραφίζω,στην εικόνα του μυαλού μου τη θολήτη σκιά σου φευγαλέα ξεχωρίζω,κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύκαι στο όνειρο γελώ τη μοναξιά μου,δεν ξεχνάω το στερνό σου το φιλίείμαι μόνη κι είσαι πάλι μακριά μου.
Τέτοιες ώρες,τέτοιες ώρες η καρδιά μου σε φωνάζει,και ακούω της σιωπής σου την ηχώ,τέτοιες ώρες,τέτοιες ώρες η αγάπη με τρομάζει,δε θα έρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ.
Κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύκαι για σένα την καρδιά μου ξανανοίγω,όμως γίνετ’ η αγάπη απειλήκι όσα θέλω να σου πω βαθιά τα πνίγω,κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύκαι στο όνειρο γελώ τη μοναξιά μου,δεν ξεχνάω το στερνό σου το φιλίείμαι μόνη κι είσαι πάλι μακριά μου.
Τέτοιες ώρες,τέτοιες ώρες η καρδιά μου σε φωνάζει,και ακούω της σιωπής σου την ηχώ,τέτοιες ώρες,τέτοιες ώρες η αγάπη με τρομάζει,δε θα έρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ,δε θα έρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ.