Αχ! Η ξενιτιά το χαίρεταιΤζιβαέρι μουΤο μοσχολούλουδο μουσιγανά, σιγανά, σιγανά, και ταπεινά
Αχ! Εγώ ήμουνα που το ‘στειλαΤζιβαέρι μουΜε θέλημα δικό μουσιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά
Αχ! Πανάθεμά σε ξενιτιάΤζιβαέρι μουΕσέ και το καλό σουσιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά
Αχ! Που πήρες το παιδάκι μουΤζιβαέρι μουΕκεί στα μαύρα ξένακαι το ‘κανες δικό σουσιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινάσιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά
Oh! The foreign lands are enjoying himMy preciousMy sweet smelling flowerSoftly, softly, softly and humbly
Oh! I was the one who sent himMy preciousOf my own willSoftly, softly, softly and humbly
Oh! Damn you, foreign landsMy preciousYou and your goodsSoftly, softly, softly and humbly
Oh! You took my childMy preciousThere in the black foreign landsAnd made him yoursSoftly, softly, softly and humblySoftly, softly, softly and humbly (I step on the ground)