İzmir’in dağlarında çiçekler açar,Altın güneş orda sırmalar saçarBozulmuş düşmanlar yel gibi kaçarYaşa, Mustafa Kemal Paşa, yaşa!
Peygamber kucağı, şehitler yeriÇalındı borular, haydi, ileri!Bozuldu çadırlar, kalmayın geri,Yaşa, Mustafa Kemal Paşa, yaşa!
Türk oğluyum ben, ölmek isterimToprak, diken olsa yatağım yerim,Allah’ından utansın dönenler geriYaşa, Mustafa Kemal Paşa, yaşa!
In the mountains of İzmir, flowers bloomGolden sun sparks its rays thereDefeated enemies they run like the wind blowingLong live Mustafa Kemal Pasha
Embrace of the Prophet, stead of martyrsThe trumpets are played, go along, dispatch!The tents are burned, don't drop back,Long live Mustafa Kemal Pasha
I'm a Turkish son, death is welcome to meThe soil, is my bed, my stead even if it's from thornMay the ones who turned back will be ashamed of Allah*Long live Mustafa Kemal Pasha