Kafakafesi
Uçup gitmek var bu esaret denizindenTüm zincirleri koparmam gerekÖyle bir uyanış ki bu, en derin düşten daha derinDuyduğum herşey belirsiz gibi
Bir ses kilitli kendine geçmişiBir korku vardı içimdeHiç bir duayla bozulmayan lanetSanki taş kesti içimde
Kotasız bir rüzgara kapılırsam eğerÇok mu zor kaybolabilmemYalnızlığın tam içimde buldumKendimi sizde ararken
Bugün dünyanın gördüğü en kurak ve ıssız günAklım ermez bu beynin tutsaklığınaKarşı konmaz mesafelerBizi böyle bağlayanÇıkarsan kabuğundan devran dönerGün doğmadan