Kolla leuki
Οι ναυαγοί στεριά γυρεύουνκαι οι νυχτωμένοι την αυγήποιες φαντασίες σε μαγεύουνκαι άλλο δεν πατάς στη γη
Του ονείρου σου το παραπέτομ' άφησες να παραπατώαπό τα σύννεφα να πέφτωκαι τα φιλιά σου να ζητώ
Είναι σκληρό να προσπαθείςαπ' τη σκιά σου να ξεφύγειςήσουνα εδώ προτού να 'ρθείςθα είσ' εδώ κι' αφού θα φύγεις
Τώρα στου δρόμου το σχολείοδίνω διαρκώς κόλλα λευκήήταν φανταστικό το πλοίομα οι ναυαγοί πραγματικοί
Μια μελωδία μεθυσμένηπαίζουν στο δρόμο οι μουσικοίσαν έχεις πόρτα κλειδωμένηπως θες η άνοιξη να μπει