Filoi Kaloi (Φίλοι Καλοί)
Η ανάσα σου στάλα, μες στο πόθο μου λάβαΚόκκινο της φωτιάςΚαι αν τα μάτια σου βλέπω, το γαλάζιο σου θέλωΚαι έναν ήλιο που έχεις ψηλά
Όταν πέφτει η νύχτα μένω με τις σκέψεις μόνοςΚαι για όσα δεν σου είπα, αυτά πληρώνωΕίναι στην ανθρώπινη μου φύση,Να ζητάω πίσω όσα είχα αφήσειΣε βλέπω πλέον μόνο σε κορνίζες και οθόνεςΚαι από τότε ως το τώρα μου μοιάζει με αιώνεςΤα λεπτά κι οι ώρες φεύγουν σαν τις μπόρεςΑφήνουν πάντα καταθλιπτικές εικόνες
Κι αν παράδεισο άλλο σου τάζει,Μην πιστέψεις πως μένει εκείΚι αν τα χείλη σου στάζουν αγάπη,Μην τη δώσεις σε άλλον να πιεί
Κλέψε με απόψε, κλέψε με στα σιωπηλάΠάρε με στα φεγγάρια, στα δικά σου τα βράδια,Που είναι ήσυχα και τρυφεράΚλέψε με απόψε, κλέψε με και μη χαθείςΚαι τ' αστέρια τα ξένα θα φωτίζουν για σέναΘα τους πω να είναι φίλοι καλοίΘα τους πω να είναι φίλοι καλοί
Η ανάσα σου στάλα, μες στο πόθο μου λάβαΚαι το χάδι, παιδί που γελάΚαι αν τα μάτια σου βλέπω, το γαλάζιο σου θέλωΚαι έναν ήλιο που έχεις ψηλά
Στο διπλό κρεβάτι δεν κλείνω πλέον μάτιΑναρωτιέμαι που είσαι, σε ποια γωνιά του χάρτη,Αν είσαι μόνη η με κάποιον,Αν φτάσαμε στο τέλος,Κι αν τα όνειρα γίνανε στάχτηΤο μόνο που ζητάω από σένα,Τα φιλιά σου κράτησε για μένα, για μέναΤην καρδιά σου μη δώσεις σε κανέναΚαι θα 'ρθει εκείνη η μέρα που θα γίνουμε πάλι ένα
Κι αν παράδεισο άλλο σου τάζει,Μην πιστέψεις πως μένει εκείΚι αν τα χείλη σου στάζουν αγάπη,Μην τη δώσεις σε άλλον να πιεί
Κλέψε με απόψε, κλέψε με στα σιωπηλάΠάρε με στα φεγγάρια, στα δικά σου τα βράδια,Που είναι ήσυχα και τρυφεράΚλέψε με απόψε, κλέψε με και μη χαθείςΚαι τ' αστέρια τα ξένα θα φωτίζουν για σέναΘα τους πω να είναι φίλοι καλοίΘα τους πω να είναι φίλοι καλοί