Ólavur Riddararós
Hvørt skal tú riða, Ólavur míná lofti hongur brynja tín
Tú fer ikki at veiða tað hindmen tú fer til tína leikalind
Hvit er skjúrtan, væl er hon tviginí blóði verður hon av tær drigin
Ólavur snúðist síni móður fráGud gevi ikki ganga sum mær er spáad
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólvdansið lystilig
Ólavur ríður eftir bjørgunum fram-kol og smiður viðfann hann upp á eitt álvarann
Út kom eitt tað álvafljóðflættað hár á herðar dró
Ver vælkomin Ólavur Riddararóstú gakk í dans og kvøð fyri oss
Tú tarvt ikki flætta títt hár fyri megeg eri ikki komin at biðja teg
Eg kann ikki meira hjá álvum veraí morgin lati eg mítt brúdleyp gera
Hvat heldur vilt tú sjey vetur liggja á stráella vilt tú í morgin til moldar gá
Hon skonti honum í drykkjuhornhar fór í tað eiturkorn
Ólavur studdist við saðilboga-kol og smiður viðhann kysti tá moy av lítlum huga
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólvdansið lystilig