To hrono na lavoso
Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμιΉλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμιΓυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχειΧίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει.
Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μουΣτις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου.
Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμέναΠοια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα.
Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μουΚόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μουΚι από το ύψωμα σα βγεις ξανά να σ' ανταμώσωΔώσ' μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω.