Sensüz yola girürisem çarem yok adım atmaga
Sensüz yola girürisem çârem yok adım atmagaGevdemde kuvvetüm sensin başum götürüp gitmege
Gönlüm canum aklum bilüm senün ile karâr iderPervâz ururlar dem-be-dem uçuban dosta gitmege
Kendüliginden geçeni togan ider maşûk anıÖrdek ü keklige salar sürü idüben tutmaga
Âşık mı diyem ben ana Tanrınun uçmagın seveUçmak dahı tuzagımış mü'min cânların tutmaga
Gâni Cebbâr ışk erine bin Hamzaca kuvvet virürTagları yirinden ırar yol eyler dosta gitmege
Yüz bin Ferhât külüng almış kazar taglar bünyâdınıKayalar kesüp yol eyler Âb-ı Hayât akıtmaga
Âb-ı hayâtun çeşmesi âşıklarun visâlidürKadehi tolu yüridur susamışları yakmaga
Âşık kişi miskîn olur yol içinde teslîm olurKim n'iderise boyun bura çâre yok gönül yıkmaga
Yidi veyil Tamusını kül eyler âşıklar âhıKasd ider sekiz uçmagı nûr ide nûra katmaga
Bildük gelenler geçdiler gördük konanlar göçdilerIşk şarâbın içen cânlar uymaz göçmege konmaga
Tutulmadı Yûnus cânı geçdi Tamudan UçmakdanYola düşüp dosta gider gine aslın ulaşmaga