akoma
Δε θέλω να μιλάωστ’αλήθεια πια για σέναδεν θέλω να ρωτάωπώς είσαι πώς περνάςΣε όλους απαντάωπως τέλειωσες για μέναμα ότι και να πώακόμα με πονάς
Δε θέλω όταν πονώστους άλλους να το δείχνωκι ας κλαίει σιωπηλάστο στήθος η καρδιάεγώ χαμογελώστην πλάκα όλο το ρίχνωμα αλλάζω όταν γυρνώστην πόρτα τα κλειδιά
Ακόμα ψάχνω στα συρτάρια πράγματά σουΑκόμα γράφω στον καθρέφτη τ’όνομά σουΑκόμα θέλω σαν τρελός την αγκαλιά σουκαι δεν αντέχω μακριά σου
Ακόμα ψάχνω στα συρτάρια πράγματά σουΑκόμα γράφω στον καθρέφτη τ’όνομά σουΑκόμα θέλω σαν τρελός την αγκαλιά σουκαι δεν αντέχω σ’ αγαπώ
Δε θέλω να με νοιάζειτώρα πια για σέναπου είσαι και τι κάνειςαν είσαι καλάαλλάζω την κουβέντααν μου πούν για σέναστους φίλους μου όλο λέωπως είμαι μια χαρά
Ακόμα ψάχνω στα συρτάρια πράγματά σουΑκόμα γράφω στον καθρέφτη τ’όνομά σουΑκόμα θέλω σαν τρελός την αγκαλιά σουκαι δεν αντέχω μακριά σου
Ακόμα ψάχνω στα συρτάρια πράγματά σουΑκόμα γράφω στον καθρέφτη τ’όνομά σουΑκόμα θέλω σαν τρελός την αγκαλιά σουκαι δεν αντέχω σ’ αγαπώ