Otan Vreis Ton Kairo (Όταν Βρεις Τον Καιρό)
Όταν βρεις τον καιρόόταν νιώσεις μοναχήΣαν βιβλίο κλειστόΣκονισμένο στο ράφι
Όταν φτάσεις εκείπου τα χρόνια είναι πέτραΤότε κλάψε πολύΚαι τα λάθη σου μέτρα
θ’ ανάβεις τσιγάρα τις νύχτεςθα κλαιςΤα άλμπουμ θ’ ανοίγειςΘα ζεις με το χθεςΘα είναι η ματιά σουΦεγγάρι σβηστόΑστέρι τις νύχτες χωρίς ουρανό
Όταν πέσει η σιωπήΚαι χαθείς στο σκοτάδιόταν γίνεις σκιάΚαι γυρεύεις το χάδιόταν όλα μιλούνΓια το χθες που `χεις φύγειΘα `σαι πόρτα κλειστήΠου στο φως δε θα ανοίγει