Silvitni
í mánalýsisíggi egkorallriviniglitra ígjøgnum silvitniðí tínum eygum
eg lati meg søkkaniður í djúpiðlati meg dragainn í vakurleikansum býr í tær
og eg gloymi mína óróminnist aftur mína eydnu
einki kann toga meg frá tær núeingin kann elska meg sum tú
eg veit at tú elskarsum var eg tín eydnaverjir megsum var eg dukandi hjartaðí tínum brósti
eg nemi við tegsum vart tú ein luturav mínum kroppisum vóru vit spunnin samanav somu æðrum
um vit sigla í brotasjógvikava niður í aldudalar
einki kann toga meg frá tær núeingin kann elska meg sum tú