Afsaneh hasti (افسانه هستی)
عشق اگه روز ازل در دل دیوانه نبودتا ابد زیر فلک ناله مستانه نبودنرگس ساقی اگه مستی صد جام نداشتسر هر کوی و گذر این همه میخانه نبود
من و جام می و دل نقش تو در باده نابخلوتی بود که در آن ره بیگانه نبودکاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبود
تو چرا شمع شدی سوختی ای هستی منآن زمانی که تو را سایه پروانه نبودمن جدا از تو نبودم بخدا در همه عمر
قبله گاه دل من جز تو در این خانه نبودکاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبود
عشق اگه روز ازل در دل دیوانه نبودتا ابد زیر فلک ناله مستانه نبودنرگس ساقی اگه مستی صد جام نداشتسر هر کوی و گذر این همه میخانه نبود
من و جام می و دل نقش تو در باده نابخلوتی بود که در آن ره بیگانه نبودکاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبود
تو چرا شمع شدی سوختی ای هستی منآن زمانی که تو را سایه پروانه نبودمن جدا از تو نبودم بخدا در همه عمر
قبله گاه دل من جز تو در این خانه نبودکاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبودبفدای تو مگه این دل دیوانه نبود