Xéro kápoio stenó (Ξέρω κάποιο στενό)
Ξέρω κάποιο στενό που δεν βλέπει ουρανόπου δεν βλέπει τις νύχτες τ’ αστέριαξέρω κάποιο στενό σκοτεινό, μακρινόπου το ξέχασαν τα καλοκαίρια.
Κι όμως του σπιτιού σου ο δρόμοςο στενός κι ο σκοτεινόςέχει των ματιών σου τ’ άστραπου δεν τα `χει ο ουρανός.
Ξέρω κάποιο στενό που δεν βλέπει ουρανόπου δεν έχει φωνές στα μπαλκόνιαξέρω κάποιο στενό σκοτεινό, μακρινόπου το ξέχασαν τα χελιδόνια.
Απ’ της άνοιξης τη ζήλειαδεν ανθίζουν τα κλωνιάμα έχει τα δικά σου χείλιαγια μπουμπούκια η γειτονιά.