Quem dorme à noite comigoÉ meu segredo,Mas se insistirem, lhes digo,O medo mora comigo,Mas só o medo, mas só o medo.
E cedo porque me embalaNum vai-vem de solidão,É com silêncio que fala,Com voz de móvel que estalaE nos perturba a razão.
Gritar quem pode salvar-meDo que está dentro de mimGostava até de matar-me,Mas eu sei que ele há-de esperar-meAo pé da ponte do fim
Kto śpi nocą ze mnąTo moja tajemnicaJeśli nalegacie, powiem wamStrach mieszka ze mnąTylko strach, nic tylko strach
I wkrótce, dlatego, że się chwiejęKiedy on kołysze mnie w samotnościPrzez ciszę przemawia do mnieJak hałas łamanego meblaI mąci nasz umysł
Krzyczeć:„Kto może mnie uratowaćOd tego, co we mnie?”Chciałabym nawet się zabićAle wiem, że poczeka na mnieNa ostatnim moście