Siempre me quedará
Cómo decir que me parte en millas esquinitas de mis huesos,que han caído los esquemas de mi vidaahora que todo era perfecto.Y algo más que eso,me sorbiste el seso y me decían del pesode este cuerpecito míoque se ha convertío en río.de este cuerpecito míoque se ha convertío en río.
Me cuesta abrir los ojosy lo hago poco a poco,no sea que aún te encuentre cerca.Me guardo tu recuerdocomo el mejor secreto,que dulce fue tenerte dentro.
Hay un trozo de luzen esta oscuridadpara prestarme calma.El tiempo todo calma,la tempestad y la calma,el tiempo todo calma,la tempestad y la calma.
Siempre me quedarála voz suave del mar,volver a respirar la lluvia que caerásobre este cuerpo y mojarála flor que crece en mi,y volver a reíry cada día un instante volver a pensar en ti.En la voz suave del mar,en volver a respirar la lluvia que caerásobre este cuerpo y mojarála flor que crece en mi,y volver a reíry cada día un instante volver a pensar en ti.
Cómo decir que me parte en millas esquinitas de mis huesos,que han caído los esquemas de mi vidaahora que todo era perfecto.Y algo más que eso,me sorbiste el seso y me decían del pesode este cuerpecito míoque se ha convertío en río.de este cuerpecito míoque se ha convertío en río.
Siempre me quedarála voz suave del mar,volver a respirar la lluvia que caerásobre este cuerpo y mojarála flor que crece en mi,y volver a reíry cada día un instante volver a pensar en ti.En la voz suave del mar,en volver a respirar la lluvia que caerásobre este cuerpo y mojarála flor que crece en mi,y volver a reíry cada día un instante volver a pensar en ti.
Uvijek cu pamtiti
Kako da priznam da sam slomljena u hiljadu komadica,dijelovi mojih kostiju,da su mi se zivot srusio (svi planovi za zivot)sada kada je sve bilo savrseno?I sta vise,Isisao si moj razum i govorio ljubazno o mojoj teziniovog sicusnog tijela mogkoje je postalo rijekaovog sicusnog tijela mogkoje je postalo rijeka
Tesko je otvoriti ocii radim to malo pomalo..u slucaju da si jos uvijek blizuCuvam te u sjecanjukao svoju najvecu tajnukako je lijepo bilo imati te u sebi
Postoji li dio svjetlau ovom mrakuda mi pozajmi mir..vrijeme lijeci sveoluje i mirvrijeme lijeci sveoluje i mir
Uvijek cu pamtiti:smirujuci zvuk mora,da nastavim disati..kiša koja pada na ovo tijelo i kvasi mecvijet koji raste u meni..i opet se smijemi svaki dan na trenutak, pomislim na tebesmirujuci zvuk mora,da nastavim disati..kiša koja pada na ovo tijelo i kvasi mecvijet koji raste u meni..i opet se smijemi svaki dan na trenutak, pomislim na tebe
Kako da priznam da sam slomljena u hiljadu komadica,dijelovi mojih kostiju,da su mi se zivot srusio (svi planovi za zivot)sada kada je sve bilo savrseno?I sta vise,Isisao si moj razum i govorio ljubazno o mojoj teziniovog sicusnog tijela mogkoje je postalo rijekaovog sicusnog tijela mogkoje je postalo rijeka
Uvijek cu pamtiti:smirujuci zvuk mora,da nastavim disati..kiša koja pada na ovo tijelo i kvasi mecvijet koji raste u meni..i opet se smijemi svaki dan na trenutak, pomislim na tebesmirujuci zvuk mora,da nastavim disati..kiša koja pada na ovo tijelo i kvasi mecvijet koji raste u meni..i opet se smijemi svaki dan na trenutak, pomislim na tebe ..
Πάντα θα μου μένει (Πάντα θα θυμάμαι)
Όπως λες πως είναι χωρισμένες σε χίλια (κομμάτια)Οι γωνίτσες των κοκκάλων μου,πως έχουν καταστραφεί τα σχήματα της ζωής μουΤώρα που όλα ήταν τέλεια.Και κάτι παραπάνω από αυτό,Μου ρούφιξες το μυαλό και μου ήπιες το βάροςΑπό αυτό το σωματάκι μουΠου έχει μετατραπεί σε ποτάμι.Από αυτό το σωματάκι μουΠου έχει μετατραπεί σε ποτάμι.
Μου κοστίζει να ανοίγω τα μάτιαΚαι το κάνω σιγά σιγάΜήπως δεν είσαι ακόμα κοντά.Φυλάω την ανάμνηση σουΣαν το μεγαλύτερο μυστικό,Τι γλυκό που ήταν να σε έχω εδώ μέσα.
Υπάρχει ένα ίχνος φωτόςΣε αυτό το σκοτάδιΓιατί με κρατά ήρεμη.Ο καιρός τόσο ήρεμος,Η καταιγίδα και η ηρεμία,Ο καιρός τόσο ήρεμος,Η καταιγίδα και η ηρεμία.
Πάντα θα μου μένειΗ απαλή φωνή της θάλασσας,Ξαναμυρίζω τη βροχή που θα πέσειΠάνω σε αυτό το κορμί και θα ποτίσειΤο λουλούδι που ανθίζει μέσα μου,Και ξαναχαμογελώΚαι κάθε μέρα για μια στιγμή θα σε ξαναθυμάμαι.Στην απαλή φωνή της θάλασσαςΣτο ότι ξαναμυρίζω τη βροχή που θα πέσειΠάνω σε αυτό το κορμί και θα ποτίσειΤο λουλούδι που ανθίζει μέσα μου,Και ξαναχαμογελώΚαι κάθε μέρα για μια στιγμή θα σε ξαναθυμάμαι.
Όπως λες πως είναι χωρισμένες σε χίλια (κομμάτια)Οι γωνίτσες των κοκκάλων μου,πως έχουν καταστραφεί τα σχήματα της ζωής μουΤώρα που όλα ήταν τέλεια.Και κάτι παραπάνω από αυτό,Μου ρούφιξες το μυαλό και μου ήπιες το βάροςΑπό αυτό το σωματάκι μουΠου έχει μετατραπεί σε ποτάμι.Από αυτό το σωματάκι μουΠου έχει μετατραπεί σε ποτάμι.
Πάντα θα μου μένειΗ απαλή φωνή της θάλασσας,Ξαναμυρίζω τη βροχή που θα πέσειΠάνω σε αυτό το κορμί και θα ποτίσειΤο λουλούδι που ανθίζει μέσα μου,Και ξαναχαμογελώΚαι κάθε μέρα για μια στιγμή θα σε ξαναθυμάμαι.Στην απαλή φωνή της θάλασσαςΣτο ότι ξαναμυρίζω τη βροχή που θα πέσειΠάνω σε αυτό το κορμί και θα ποτίσειΤο λουλούδι που ανθίζει μέσα μου,Και ξαναχαμογελώΚαι κάθε μέρα για μια στιγμή θα σε ξαναθυμάμαι.
Uvijek će mi ostati
Kako reći da sam slomljena na tisućukomadića svojih kostijukoje su srušile sheme mog životasada kad je sve bilo savršenoi nešto više od togaisisao si moj razum,a pričali su mi o o težiniovog mog tjelešcakoje se pretvorilo u rijekuovog mog tjelešcakoje se pretvorilo u rijeku
Teško mi je otvoriti očii radim to malo po maloneću te valjda naći u bliziničuvam tvoju uspomenukao najbolju tajnukako je slatko bilo imati te unutra
Postoji djelić svjetlostiu ovoj tamida mi posudi mirvrijeme sve smirujeoluju i smiraj olujevrijeme sve smirujeoluju i smiraj oluje
Uvijek će mi ostatinježan glas moraponovno udisati kišu koja će pastipo ovom tijelu i smočiti ćecvijet koji raste u menii ponovno se smijatii svakog dana jedan trenutak ponovno ću misliti na tebena nježan glas morai ponovno udisati kišu koja će pastipo ovom tijelu i smočit ćecvijet koji raste u menii ponovno se smijatii svakog dana jedan trenutak ponovno ću misliti na tebe
Kako reći da sam slomljena na tisućukomadića svojih kostijukoje su srušile sheme mog životasad kad je sve bilo savršenoi nešto više od togaisisao si moj razum,a pričali su mi o težiniovog mog tjelešcakoje se pretvorilo u rijekuovog mog tjelešcakoje se pretvorilo u rijeku
Uvijek će mi ostatinježan glas moraponovno udisati kišu koja će pastipo ovom tijelu i smočit ćecvijet koji raste u menii ponovno se smijatii svakog dana jedan trenutak ponovno ću misliti na tebena nježni glas morai ponovno udisati kišu koja će pastipo ovom tijelu i smočit ćecvijet koji raste u menii ponovno se smijatii svakog dana jedan trenutak ponovno misliti na tebe
Cocaıne
nasıl anlatıyım ben kemiklerim bin parçaya dağıldım diyeve bu hayatımın şemasını bozdurduşimdi, artık herşey mükkemel olmaya başlamışkensen rehin tutun benim düşüncelerimi, ve ufak bedenim ırmağa dönüştügözlerim açabilmek için çök gayret lazım, ben bunun yavaş yapıyorum, bilmeden, yanımda seni görebilirmiyim diyesenin hakkında hatırat saklıyorum büyük sığır gibi , nasıl seni içimde hissetmek tatlıydıama bu karanlıkta istirahat verebilecek bana ışık var. rizgarsızlık zamanı, fırtına ve huzuryumuşak denizin sesi ebediyen benimle kalır, yağmurla ,bu vücütta düşene, ile nefes alıcamve içimdeki büyüyen çiçeğimi sulacakve gülüceyim , ve her gün ve her an seni düşüneceyim.denizin yumuşak sesinde , bir yağmurun nefesinde daha , düşen bu bedene ve sulayan bu çiçeği,benim içinde büyüyenive gülüceyim , ve her gün ve her an seni düşüneceyimnasıl anlatıyım ben kemiklerim bin parçaya dağıldım diyeve bu hayatımın şemasını bozdurdudün daha idialiydisen rehin tutun benim düşüncelerimi, ve ufak bedenim ırmağa dönüştü....