Ρομάντζο
Και η λάμπα δεν είναι αναμέννη,Και εξαπατούν τα ημερολόγια,Κι αν ήθελες τόσο καιρό κάτι να μου πεις,Τότε πες το.
Παραπλανητικός οποιοσδήποτε ήχος ,Τρομακτικότερη η ησυχία,Όταν στην πιο θερμή στιγμή της βραδιάςΠέφτει μες απ’ τα χέρια…το ποτήρι με το κρασί.
Και η μαύρη καμπίνα,Και παραμονεύει στο όπλο το φυσίγγιοΤόσο ήσυχα, που ακούω,Πως προχωράει στο βάθοςΤο βαγόνι του μετρό.
Στην πλατεία τα συντάγματα,Είναι σκοτεινά το τέλος της γραμμής,Και στο ακουστικό,Αυτά τα μετά από πολλά χρόνια,Μόνο κουδουνίσματα.
Και κάπου θα χτυπήσει η πόρτα,Και θα τιναχθούν τα καλώδια.Γεια σου,Θα ήμαστε ευτυχισμένοι από τώρα, --Και για πάντα.Γεια σου,Θα ήμαστε ευτυχισμένοι από τώρα, --Και για πάντα.
Romança
E a lâmpada não arde,E os calendários mentem,E se você há muito tempoQueria me dizer alguma coisa,Então diga.
Qualquer som ilusórioÉ mais assustador que o silêncio,Quando em pleno auge da diversãoCai da mão...a taça de vinho.
E o gabinete está escuro,E o cartucho espera no cano da arma.Tão silenciosamente, que eu escutoComo anda abaixo do chãoO vagão de metro.
Na praça estão os regimentos,É sombrio no fim da linha,E no fone do telefone,Depois de todos estes anosSó há sons de ocupado.
E em algum lugar a porta bate,E os cabos tremem.Olá,Nós seremos felizes agora -E para sempre.Olá,Nós seremos felizes agora -E para sempre.