Suzanne
Suzanne takes you down to her place near the riverYou can hear the boats go byYou can spend the night beside herAnd you know that she's half crazyBut that's why you want to be thereAnd she feeds you tea and orangesThat come all the way from ChinaAnd just when you mean to tell herThat you have no love to give herThen she gets you on her wavelengthAnd she lets the river answerThat you've always been her lover
And you want to travel with herAnd you want to travel blindAnd you know that she will trust youFor you've touched her perfect body with your mind.
And Jesus was a sailorWhen he walked upon the waterAnd he spent a long time watchingFrom his lonely wooden towerAnd when he knew for certainOnly drowning men could see himHe said "All men will be sailors thenUntil the sea shall free them"But he himself was brokenLong before the sky would openForsaken, almost humanHe sank beneath your wisdom like a stone
And you want to travel with himAnd you want to travel blindAnd you think maybe you'll trust himFor he's touched your perfect body with his mind.
Now Suzanne takes your handAnd she leads you to the riverShe is wearing rags and feathersFrom Salvation Army countersAnd the sun pours down like honeyOn our lady of the harbourAnd she shows you where to lookAmong the garbage and the flowersThere are heroes in the seaweedThere are children in the morningThey are leaning out for loveAnd they will lean that way foreverWhile Suzanne holds the mirror
And you want to travel with herAnd you want to travel blindAnd you know that you can trust herFor she's touched your perfect body with her mind.
Suzanne
Suzanne te vodi u svoj dom kraj rijekeDok brodovi prolazeNoć provodiš uz njuZnaš da nije baš svaAli to te privlači njojNudi ti čaj i narančeKoje su došle iz KineA kad poželiš reći daNemaš ljubavi za njuPresretne tvoje misliRijeka nosi odgovorDa si uvijek bio njen
Stoga želiš poći s njomStoga želiš poći bilo gdjeZnaš da će ti vjerovatiJer si umom taknuo njezino savršeno tijelo.
A Krist je bio mornarDok je kročio vodomI dugo je promatraoIz usamljenog tornjaTek kada bje siguranDa ga vide utopljeniReče: "Svi su mornariDok ih more ne pusti"On sam bje slomljenJoš dugo prije usponaZaboravljen, čovječanPotonuo je okamenjen pod tvoju mudrost
Stoga želiš poći s njimStoga želiš poći bilo gdjeMisliš da ćeš mu vjerovatiJer je umom taknuo tvoje savršeno tijelo.
Suzanne te vodi za rukuVodi te skroz do rijekeObukla je krpe i perjeDobivene od socijalneSunce lije poput medaNa našu Damu od lukePokazuje ti gdje gledatiMeđu smećem i cvijećemJunaci plove u korovuDjeca se rađaju jutromI pružaju ruke k ljubaviPružat će ruke zauvijekDok Suzanne drži zrcalo
Stoga želiš poći s njomStoga želiš poći bilo gdjeZnaš da ćeš joj vjerovatiJer je umom taknula tvoje savršeno tijelo.
Suzanne
Suzanna ma swe miejsce w dolinie nad rzekąMożna tam słyszeć plusk łodziMożesz zostać z nią przez noc do ranaWiesz że jest troche szalonaLecz dlatego chcesz być tutajProponuje ci herbatę i pomarańcze z chinI gdy właśnie chcesz powiedziećŻe nie możesz jej pokochaćZmienia twoją długość faliI pozwala mówić rzeceŻe się zawsze jej kochankiem
I już chcesz z nią powędrowaćPowędrować chcesz na oślepWiesz że ona ci zaufaBo jej idealnego ciała dotknąłeś myślą swą
Pan Jezus był żeglarzemGdy przechadzał się po wodzieSpędził lata na czuwaniuW swej samotnej wieży z drewnaGdy upewnił się że tylkoMogą widzieć go tonącyRzekł - Żeglować będą ludzieAż ich morze wyswobodzi...Lecz zwątpił zanim jeszczeOtworzyły się niebiosaZdradzony niemal ludzkiJak kamień zapadł Jezus w mądrość swą
I już chcesz z nim powędrowaćPowędrować chcesz na oślepMyślisz - chybal mu zaufamBowiem dotknea twego ciała myślą swą
Dziś Suzanna za rękęProwadzi cię nad rzekęCała w piórach i w łachmanachZ jakiejś Akcji DobroczynnejSłońce kapie złotym miodemNa Madonnę tej PrzystaniSą tu dzieci o porankuBohaterzy w wodorostachWszyscy dążą do miłościI podążać będą zawszeGdy Suzanna trzyma lustro
I już chcesz z nią powędrowaćPowędrować chcesz na oślepWiesz że można jaj zaufaćBo dotknęła twego idealnego ciała myślą swą
Suzanne
suzanne seni alır götürür nehir kıyısındaki evinegeçen gemileri duyarsın, onunla geçirmek istersin geceyibiraz kaçıktır bilirsin, ama zaten bu yüzden orada değil misinsuzanne sana ta çin'den gelen çay ve portakallar sunarve tam ona verecek aşkın olmadığını söyleyeceğin zamandalga boyuna alır seni ve bırakır cevabı nehir versinsen zaten ezelden beri onun sevgilisiydinonunla yola çıkmak istersin işte o zaman, gözünü bile kırpmadanve bilirsin ki güvenecektir sanaçünkü zihnin dokunmuştur onun kusursuz vücuduna
isa bir denizciydi suların üzerinde yürüdüğündeçok vakitler geçirdi seyrederek yapayalnız tahta kulesindeve ne zaman ki anladı onu yalnız boğulanların gördüğünübuyurdu: denizci olsun tüm insanlar, deniz onları serbest bırakana kadarama kırılmıştı bir kere, gökyüzü ona açılmadan çok önceterk edilmişti neredeyse bir insan gibi, batıp gitti bir taş gibi aklının derinliğine
onunla yola çıkmak istersin işte o zaman, gözünü bile kırpmadanve belki de güvenebilirsin onaçünkü zihniyle dokunmuştur senin kusursuz vücuduna
suzanne elinden tutar ve nehre götürür seniselamet ordusu tezgahından alınmış paçavra ve tüylerdendir elbisesive güneş bal gibi süzülür liman azizemizin üstüneve suzanne sana bakacağın yeri gösterir, çöpler ve çiçekler arasındayosunlar içinde kahramanlar, sabah vakti çocuklar vardıraşkı tutmaya uzanırlar hepsi, ve böyle uzanacaklardır dahasuzanne aynasını tuttukçaonunla yola çıkmak istersin işte o zaman, gözünü bile kırpmadanve bilirsin ki güvenebilirsin onaçünkü zihniyle dokunmuştur senin kusursuz vücuduna