Flëur "Most nad tumannym zalivom (Мост над туманным заливом)" testo

Most nad mglistą zatoką

Czas zatrzymał się między bajką i jawąStoję na zimnych płytach, pokrytych gwiezdnym kurzemMost nad mglistą zatoką, uczucie do bólu znajomeZamykam oczy i taję, padam do nieważkości

Śni się morzu burza, miękkim trawom rosaŚnią się wolnemu wiatrowi skrzydła i żagleI tylko mi nie usnąć, jestem dziś w niewoliGorzko-słodkich wspomnień, że przywrócili mi tę wiosnę

Chłodom na przekórOżywają kiełkiPrzybywa księżycI płyną marzenia przez lataPrzez morskie przypływyPrzez kwietniowe ulewyChcę, żeby tak było zawsze

Lunęły dźwięki i farby nieopanowanym potokiemI jest zburzona skrajna granica naciągania nerwowych włókienWichry niewidzialnej siły nie dają wstrzymać sięOdrywają mnie od ziemi, naruszając prawo grawitacji

Kilometry niekoszonych trawRozpala się płomień ogniskaZapełniają się miodem plastry,leje się wino przez brzegI wplatają się nici drógW kolii bezsennych nocyTylko po to, żeby mi pewnego razuusnąć na twoim barku

Szmer zmiętych stronOcean bez granicTwoje serce wewnątrz,odczuwam każde uderzenieCichy poszept i krzykIntonacji rytmChcę, żeby tak było zawsze

Czas zatrzymał sięMiędzy bajką i jawąStoję na zimnych płytachpokrytych gwiezdnym kurzemMost nad mglistą zatokąUczucie do bólu jest znajomeZamykam oczy i znówpadam do nieważkościDrzemią w mgiełce wulkanyToną w wodzie obłokiPełny tajemnic niezmierzony światodbity w twoich źrenicachI znów mi nie usnąćJestem na zawsze w niewoliWszystkie drogi wreszciepowracają do tej wiosny

Chłodom na przekórOżywają kiełkiPrzybywa księżycI płyną marzenia przez lataPrzez morskie przypływyPrzez kwietniowe ulewyChcę, żeby tak było zawsze