Полчаса назад мне она звонила,Вместе, милый мой, нам не быть…Позабыть тебя навсегда просилаМилый! А как тебя забыть?
Полчаса назад мне она сказала,Что вовек тебя не отдаст…Что она твоя!Ну, а я чужая!Милый! Не ходи сюда…
Карма, карма, разве это яБерег выбираю?!Карма, карма, разве это я знаюГде престанет мой заблудший плотИ куда меня несет твоя вечная река?
С двух сторон они держат мои рукиУтекая сквозь, как вода…Что не выбери, и Здесь, и Там разлука!Вольный, а деться некуда!
Μισή ώρα πριν, με πήρε τηλέφωνο εκείνημαζί, γλυκέ μου, δεν μπορούμε να είμαστεμου ζήτησε να σε ξεχάσω για πάνταγλυκέ μου! και πως να σε ξεχάσω?
Πριν μισή ώρα μου είπε αυτήποτέ δεν θα σε δώσει...πως εκείνη είναι δική σουκαι εγώ είμαι μια ξένη!γλυκέ μου! μην έρθεις εδώ...
Κάρμα,κάρμα αλήθεια είμαι εγώπου διαλέγω ακτή?Κάρμα,κάρμα αλήθεια είμαι εγώ, ξέρωπου θα σταματήσει η χαμένη μου σχεδίακαι που θα με πάει το αιώνια ποτάμι σου?
Απο δυό πλευρές κρατούν αυτή τα χέρια μουκυλούν σαν νερόότι και να επιλέξω και εδώ και εκεί υπάρχει χωρισμόςείμαι ελευθερεος και δεν έχω που να πάω