Tam dört yıl olmuş dünAz önce farkettimBir şeyler bıraktımO evdeCihangir’e
Fotoğraflar kayıpAdresler değişmişİmkansız olmuşuzHayattayken üstelik
Sen giderken benIşıkları söndürdümPrangalar giyindimTam dört yıl olmuş dün
Bitmez sandığım şeyEn önce bittiYani kaybettim seniElimle koymuş gibi
Ne kadar istemiştimNelerden vazgeçmiştimBir şey olmak içinHayatında senin.
البارحة اكتملت أربع سنواتقبل قليل لاحظت ذلكلقد تركت أشياء خلفيفي ذاك المنزلإلى جيهانغير
الصور ضائعةالعناوين تغيرتأصبحنا مستحيلين لبعضنا البعضحتى لو كنا على قيد الحياة
عندما كنتِ ذاهبةأطفئتُ الأنوارقيدت نفسي بالأغلالالبارحة اكتملت أربع سنوات
ما ظننت أنه لن ينتهي أبداكان أول شي لينتهييعني أنني خسرتكوكانك ضعت من يدي
كم كنت أريد!!كم مرة تنازلت !!لأصبح شيئا ما..في حياتكِ
Det er præcis fire år siden i gårjeg har lige opdaget detjeg har efterladt nogeti det husTil Cihangir [Naboområde til Beyoğlu district i Istanbul]
Fotografierne er vækAdressen er skiftetdet er blevet umuligtselv om det stadig er levende
Når du tog afstedslukkede jeg lysetjeg havde fodlænke pådet er præcis fire år siden i går
Det jeg troede aldrig ville endesluttede som det førstedet betyder jeg har tabt digsom mine egne hænder
Hvor meget jeg ønskedeHvor mange steder jeg opgavfor at blive nogeti dit liv
昨日で、ちょうど４年ほんの少し前に気が付いた俺は全てを放り出したそれは家でジハンギルで…*
写真なんかは、どこかへ行ってしまったし連絡先も変わったらしい俺ら（の仲）は もう可能性がないみたいだね生きていくうえで 特に…
君が去って行ったとき、俺は光を消させてしまった俺が足かせを付けられてそれから 昨日でちょうど４年
俺の思考は止まらないでも一番最初のは終わったつまり、君を失ったということ自分の手で放り投げたみたいに
俺はどれほど望んだことだろう俺は何をあきらめたことだろう自分の存在を残すために君の人生の中に
Ontem, há quatro anos...Antes me fazia pouca diferença.Deixei algumas coisasNaquela casaEm Cihangir
Todas as fotos se perderam...Os endereços mudaram...Tudo entre nós ficou insuportável,Mesmo enquanto vivíamos
Enquanto você ia embora,Apaguei as luzesFui posto em algemasOntem, há quatro anos!
Aquilo que não saia da minha cabeçaSaiu o quanto antes!Te perdi,Como se fosse culpa minha (??)
Como eu quis (isso)!De quantas coisas desisti!(Tudo) para ser alguma coisaNa tua vida...