Prosopika (Προσωπικά)
Χθες συνάντησα τυχαία ένα φίλο σου παλιόκαι μου μίλησε για σένα που είχα χρόνια να σε δωκαι περίμενα ν’ ακούσω πως στο βάθοςτης καρδιά σου θα υπάρχω πάντα εγώ.
Πόσο λάθος είχα κάνει το κατάλαβα μετάπου με χτύπησε στη πλάτη και μου είπε φιλικά«άκου φίλε μη σε νοιάζει,τη ζωή της έχει φτιάξει τώρα πια!».
Και σταμάτησε για λίγο η καρδιά μουσα να έχασα τον κόσμο ξαφνικά.Δεν περίμενα ποτέ πως θα πονέσωτόσο πολύ χρόνια μετά.
Και σταμάτησε για λίγο η καρδιά μουχίλια έγινα κομμάτια τελικά.Δε φαντάστηκα ποτέ πως θα το πάρωτόσο πολύ προσωπικά, προσωπικά…
Ξέρω κάποτε σου είπα της αγάπης το γυαλίέχει μέσα μου ραγίσει και σε πόνεσα πολύ.Ξέρω είχες στο φινάλε το δικαίωμανα φτιάξεις τη δική σου τη ζωή.
Κάτι λόγια που μου είπαν χθες το βράδυ φιλικάσαν αντίλαλος γυρνάνε στο μυαλό μου τελικά«άκου φίλε μη σε νοιάζει,τη ζωή της έχει φτιάξει τώρα πια!».
Και σταμάτησε για λίγο η καρδιά μουσα να έχασα τον κόσμο ξαφνικά.Δεν περίμενα ποτέ πως θα πονέσωτόσο πολύ χρόνια μετά.
Και σταμάτησε για λίγο η καρδιά μουχίλια έγινα κομμάτια τελικά.Δε φαντάστηκα ποτέ πως θα το πάρωτόσο πολύ προσωπικά, προσωπικά…