Meğer hiç tanımamışımNe kendimi ne seniGörünenle yetinmişim
Durup hiç dinlememişimKalbimin nefesiniSevilmişim, sevmişimGöz göre göre kaybetmişim
Umutlanmışım, bulutlanmışımYağdı yağacak kirpiklerimdenİnanmamışım, inanmışımKayıp gidiyorsun ellerimden
Bir daha çalar mı bilmemPostacı kapımı? SanmamBiliyorum dönmezsinSen çoktan gitmişsin
يبدو بأنني لم أكن أعرفلا نفسي ولا أنتالنظر كان كافياً لي
لم أتوقف عن الاستماع أبداًلأنفاس قلبيلقد كنت محبوباً لقد أحببتلقد فقدت كل شيء
كنت متأملاً أصبحت مكتئباًتنهمر الدموع من بين رموشيلم أستطع التصديق لقد صدقت الآنبأنك رحلتي من بين يدي
لا أعرف ما إذا كان مرة أخرىسيطرق بابي ساعي البريد؟ لا أعتقد ذلكأعلم بأنك لن تعوديلأنك رحلت مسبقاً
Tulajdonképpen egyáltalán nem ismertemsem magamat, sem pedig tégedmegelégedtem a látottakkalcsak álltam s egyáltalán nem hallgattamszívem sóhajáraszeretve voltam , szerettems ezt most szemmel láthatóan elveszítettemreménykedtem, beborultam...esett,s fog is esni szempilláimból-nem hittem, s már elhiszemhogy elveszítettelek és elmész tőlem
Nem tudom még valaha csenget-ePóstás az ajtómban... Nem gondolomnem térsz már vissza tudom,már nagyon rég elmentél...