Εκατήβα ´ς σα παξέδες, μα τον Θεόν ’δεν ’κ επέρα,
πέντε μήλα, πέντε απίδια, δεκαπέντε σεφταλίδια.
Πέντε-έξη μερακλήδες πάτεσανε τα χωρία,
άλλος παίζ’ κι άλλ’ χορεύ’νε, άλλ’ τινιάζ’νε κι άλλ’ σωρεύ’νε.
Τρώγ’νε, πίν’νε και χορεύ’νε, τογραεύ’νε τα παράδες,
άλλ’ εμπαίν’νε ’ς σα κεπία κι αλλ’ τιρτεύ’νε τσοι νυφάδες.
Μώ σε, είπε με, παιδία, εγροικώ απ’ όσα λέτεν,
πάν’ τα μήλα μ’, πάν’ τ’ απίδια μ’, πάνε και τα σεφταλίδια μ’.
Neu 'alu hifo ki he ngoue 'o tala ki he 'Otua he 'ikai to'o au ha me'a mei ai,'Apele e nima, pea e nima, 'apelikote e hongofulu maa nima.
'Alu ki he ngaahi kolo 'e he tangata toko nima pe ko onoVa'inga ai 'e he ni'ihi, pea hulohula 'a e kau toe, 'alu ni'ihi 'o pa 'a e ngaahi 'akau, pea toli 'a e kau toe.
Kai 'a naua, inu mo hulohula, faka'osi honau pa'anga, 'alu ni'ihi ki he ngoue, pea kaakaa 'a e tu'unga fefine 'e he kau toe.
'Oku mahino au homou lea'Osi 'a e 'apele, mo e pea, pea mo e 'apelikote o'oku.