Naj, naj (Нај, нај)
Чекорев по нејна улицаКако блажен месечарИ со стапки среќата ја меревМислата ми годешеКолку ли уживаше мојта драга синоќа со мене
Есенските дождови наполниле олуциСѐ е влажно, а во душа гориКолку среќа небеска во крвта моја балканскаТаква среќа дури страв ми створи
Дај, дај ми свои усни да ги љубамНај, нај, сѐ до зори злато мое...Рај, рај е покрај тебеШтом те сакам знај, знајСѐ ми годи безмерно...
Дај, дај ми свои крилја јас да летнамНај, нај, сѐ до зори злато моеРај, рај во твоите очи ѕвезди бројамКрај, крај не ќе дојде никогаш...
Застанав пред твојта капијаСрцето да го напијамДа се смири трепет на ракаВрз неа заспала свила разлеана
Дали знае колку ја сакам?
В постела гушнатиИзлишни се зборовиЗатварам очиСонувам во боја