誰が塞がれたこの瞳の奥に触れるのだろう揺れる陽炎の中で見つめていた月が嗤う
耳元で囁き始めるレクイエムの誘惑を傷つけることでしか抑えられないままで
痛みを闇にさらわれた僕は還ることなど出来はしないから…
ちぎれた薔薇を胸に抱いて真紅の海に落ちてゆく重なり合う躰の上で死ぬまで踊り続ける
痛みを闇にさらわれた僕は還ることなど出来はしないから…
もがき苦しむ獲物のように意識は奪われるままに快楽に溺れて消えてゆく冷たいこの腕の中で
ちぎれた薔薇を胸に抱いて真紅の海に落ちてゆく重なり合う躯の上で死ぬまで踊り続ける
Αναρωτίμαι ποιος αγγίζει τα βάθυ των κλειστών ματιών μουΤο φεγγάρι το οποίο κοίταζα μέσα από το τρεμούλιασμα της ζέστη γέλασε
Μόνο το θέλγητρο το ρέκβιεμ που άρχισε να ακολυγεται σαν ψίθυρος στ' αυτί μουμε σταμάτησε από το να πληγώσω κάποιον άλλο
Το σκοτάδι πήρε μακριά τον πόνο μουεπειδή δεν μορώ να επιστρέψω...
Έσφιξα το κατεστραμένο τριαντάφυλλο στο στήθος μυκαι έπεσα στην κατακόκκινη θάλασσαΣυνεχίσω να χορεύω πάνωστον σωρό των σωμάτων μέχρι να πεθάνω
Το σκοτάδι πήρε μακριά τον πόνο μουεπειδή δεν μορώ να επιστρέψω...
Σαν θύραμα που παλεύει και υποφέρειη συνείδησή μου πάρθηκε από εμένα,πνίγηκα και εξαανίστηκα στην ευχαρίστηση,στο κρύο μέσα σ' αυτά τα χέρια
Έσφιξα το κατεστραμένο τριαντάφυλλο στο στήθος μυκαι έπεσα στην κατακόκκινη θάλασσαΣυνεχίσω να χορεύω πάνωστον σωρό των σωμάτων μέχρι να πεθάνω